شیفتر پشت فرمان، که با نام‌های دیگری مانند پدل شیفتر و دنده پشت فرمان نیز شناخته می‌شود، ابزاری است که به راننده امکان می‌دهد بدون نیاز به استفاده از دسته دنده‌ی سنتی، دنده را تعویض کند. این ابزار به صورت دو اهرم یا دکمه کوچک در پشت فرمان قرار می‌گیرد که با کشیدن یا فشار دادن آنها به سمت بالا یا پایین، می‌توان دنده را کم یا زیاد کرد.
استفاده از شیفتر پشت فرمان در ابتدا در خودروهای اسپرت و مسابقه‌ای رایج بود، اما به مرور زمان به دلیل مزایای متعددی که دارد، به خودروهای معمولی نیز راه پیدا کرد. در این مقاله قصد داریم به بررسی جامع شیفتر پشت فرمان، نحوه عملکرد آن، مزایا و معایب، و همچنین نکاتی در مورد استفاده از آن بپردازیم.
انواع شیفتر پشت فرمان:
دو نوع اصلی شیفتر پشت فرمان وجود دارد:
شیفتر پشت فرمان ثابت: در این نوع، اهرم‌ها یا دکمه‌های شیفتر به صورت ثابت در پشت فرمان قرار دارند. این نوع شیفتر پشت فرمان رایج‌ترین نوع است و در اکثر خودروهایی که به این ویژگی مجهز هستند، یافت می‌شود.
شیفتر پشت فرمان گردان: در این نوع، شیفترها به همراه فرمان می‌چرخند. این نوع شیفتر پشت فرمان کمتر رایج است، اما برخی از رانندگان آن را ارگونومیک‌تر و راحت‌تر برای استفاده می‌دانند.
علاوه بر این دو نوع اصلی، انواع دیگری از شیفتر پشت فرمان نیز وجود دارد، از جمله:
شیفتر پشت فرمان با دکمه: این نوع از دکمه به جای اهرم استفاده می‌کند. دکمه‌ها معمولاً روی دو طرف فرمان قرار دارند.
شیفتر پشت فرمان لمسی: این نوع از صفحه‌های لمسی به جای اهرم یا دکمه استفاده می‌کند. صفحه‌های لمسی معمولاً روی دو طرف فرمان قرار دارند.
شیفتر پشت فرمان صوتی: این نوع به راننده اجازه می‌دهد تا با استفاده از دستورات صوتی، دنده را تعویض کند. این نوع شیفتر پشت فرمان هنوز رایج نیست، اما ممکن است در آینده محبوب‌تر شود.
نوع شیفتر پشت فرمان که برای شما مناسب است به ترجیحات شخصی و نوع رانندگی شما بستگی دارد. اگر به دنبال یک شیفتر پشت فرمان آسان برای استفاده هستید، یک شیفتر ثابت یا دکمه‌ای یک گزینه خوب است. اگر به دنبال یک شیفتر پشت فرمان ارگونومیک‌تر هستید، یک شیفتر گردان ممکن است گزینه بهتری باشد. اگر به دنبال جدیدترین فناوری هستید، ممکن است بخواهید یک شیفتر لمسی یا صوتی را در نظر بگیرید.
نحوه عملکرد شیفتر پشت فرمان:
شیفتر پشت فرمان، که یکی از اجزای مهم خودرو است، به گیربکس اتوماتیک متصل می‌شود. گیربکس‌های اتوماتیک، که برای تسهیل در رانندگی طراحی شده‌اند، از سیستم‌های هیدرولیکی یا برقی برای تعویض دنده‌ها استفاده می‌کنند. این سیستم‌ها به گونه‌ای عمل می‌کنند که هنگامی که راننده با استفاده از شیفتر پشت فرمان دنده را تغییر می‌دهد، یک سیگنال به گیربکس ارسال می‌شود. این سیگنال به گیربکس دستور می‌دهد که دنده را به سمت بالا یا پایین تغییر دهد، بسته به اینکه راننده قصد افزایش یا کاهش سرعت را دارد.
برخی از خودروها، به خصوص خودروهای مدرن، از سیستم تیپ ترونیک برای تعویض دنده با استفاده از شیفتر پشت فرمان استفاده می‌کنند. این سیستم، که یک نوآوری در صنعت خودرو است، به گیربکس اجازه می‌دهد که به طور خودکار کلاچ را کنترل کند. این یعنی راننده دیگر نیازی به استفاده از پدال کلاچ برای تعویض دنده ندارد، که این موضوع می‌تواند رانندگی را بسیار راحت‌تر کند. در نتیجه، رانندگی با خودرویی که دارای سیستم تیپ ترونیک است، می‌تواند تجربه‌ای بسیار لذت‌بخش و آسان باشد.
مزایای شیفتر پشت فرمان:
استفاده از شیفتر پشت فرمان مزایای متعددی دارد، از جمله:
سرعت عمل بیشتر: تعویض دنده با استفاده از شیفتر پشت فرمان به مراتب سریع‌تر از استفاده از دسته دنده‌ی سنتی است. این امر به ویژه در رانندگی اسپرت و در مواقعی که نیاز به تعویض دنده سریع است، حائز اهمیت است.
افزایش تمرکز راننده: با استفاده از شیفتر پشت فرمان، راننده نیازی به برداشتن دست خود از فرمان برای تعویض دنده ندارد. این امر به افزایش تمرکز راننده بر جاده و شرایط رانندگی کمک می‌کند.
تجربه رانندگی لذت‌بخش‌تر: شیفتر پشت فرمان حس اسپرت و هیجان‌انگیزتری به رانندگی می‌دهد و می‌تواند تجربه رانندگی را لذت‌بخش‌تر کند.
قابلیت تعویض دنده در حالت دنده معکوس: در برخی از خودروها، می‌توان از شیفتر پشت فرمان برای تعویض دنده در حالت دنده معکوس نیز استفاده کرد. این امر می‌تواند در هنگام رانندگی در سربالایی یا در مواقعی که نیاز به کاهش سرعت ناگهانی دارید، مفید باشد.
نحوه استفاده از شیفتر پشت فرمان:
شیفتر پشت فرمان، ابزاری است که به راننده اجازه می دهد تا دنده های خودرو را بدون دست برداشتن از فرمان تغییر دهد. این ابزار بر اساس نوع گیربکس خودرو کار می کند.
در خودروهایی که دارای گیربکس اتوماتیک هستند، شیفتر پشت فرمان به صورت زیر عمل می کند:
برای افزایش دنده، باید اهرم سمت راست را فشار داد. این کار باعث می شود که دنده به حالت بالاتر برود و سرعت خودرو افزایش یابد.
برای کاهش دنده، باید اهرم سمت چپ را فشار داد. این کار باعث می شود که دنده به حالت پایین تر برود و سرعت خودرو کاهش یابد.
در خودروهایی که دارای گیربکس دوال کلاچ هستند، شیفتر پشت فرمان به صورت زیر عمل می کند:
برای افزایش دنده، باید اهرم سمت راست را به سمت بالا بکشید. این کار باعث می شود که دنده به حالت بالاتر برود و سرعت خودرو افزایش یابد.
برای کاهش دنده، باید اهرم سمت چپ را به سمت پایین فشار داد. این کار باعث می شود که دنده به حالت پایین تر برود و سرعت خودرو کاهش یابد.
به طور کلی، شیفتر پشت فرمان ابزاری است که به راننده اجازه می دهد تا با حفظ کنترل کامل بر فرمان، دنده های خودرو را تغییر دهد. این امکان به راننده اجازه می دهد تا تمرکز خود را بیشتر بر روی رانندگی داشته باشد و از ایمنی بیشتری برخوردار باشد.
جمع بندی:
شیفتر پشت فرمان یک آپشن محبوب در بسیاری از خودروهای مدرن امروزی است که به رانندگان امکان می دهد بدون نیاز به برداشتن دست از فرمان، دنده ها را به صورت دستی تعویض کنند. این امر می تواند تجربه رانندگی را هیجان انگیزتر و لذت بخش تر کند و در برخی موارد، به کنترل بیشتر خودرو نیز منجر شود.
با این حال، شیفتر پشت فرمان برای همه مناسب نیست. این آپشن می تواند گران باشد، استفاده از آن برای برخی از رانندگان دشوار باشد و در همه خودروها موجود نباشد.
در نهایت، این که آیا شیفتر پشت فرمان برای شما مناسب است یا خیر، به ترجیحات رانندگی و نیازهای شما بستگی دارد.
اگر به دنبال کنترل بیشتر بر رانندگی خود هستید و از رانندگی لذت می برید، شیفتر پشت فرمان ممکن است آپشن مناسبی برای شما باشد. با این حال، اگر به دنبال یک گزینه مقرون به صرفه یا آسان برای استفاده هستید، ممکن است بخواهید یک خودرو با دنده معمولی را انتخاب کنید.
